Google
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2007
Εκτός Στενών Προτύπων
Πριν από λίγο γύρισα από μια συνάντηση στελεχών της εταιρείας μου. Ξέρετε, εκεί που η μόνη γλώσσα που χρησιμοποιείτε είναι αυτή των αριθμών. Εκεί που αναλύονται τζίροι, budget, κόστη και άλλα παρόμοια. Εκεί που κάποιοι αποφασίζουν για το μέλλον κάποιων άλλων. Παρότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που μπήκα σ’ αυτό το λούκι, νομίζω ότι ακόμα δεν έχω αποδεχθεί πλήρως τον ρόλο αυτό. Αν και πιστεύω ότι οι προϊστάμενοι και οι υφιστάμενοι μου με θεωρούν πολύ καλό στην δουλειά μου. Εκτός κάποιων στενών προτύπων βέβαια, αλλά καλό. Προσπαθώ, και αυτό είναι το πιο κουραστικό, να μην μεταφέρω στους υφισταμένους μου την πίεση που δέχομαι από "πάνω". Το αντίθετο μάλιστα. Να την φιλτράρω και να την εντάσσω σε όσο το δυνατόν πιο ανθρώπινα πλαίσια.
Κοιτούσα λοιπόν σήμερα τους συναδέλφους μου και αναρωτιόμουν, χωρίς αλήθεια καμιά υπεροψία ή κριτική διάθεση, τι κοινό έχω εγώ μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Οι λέξεις "Καρδιά", "Συναίσθημα", "Έρωτας", “Ευαισθησία", "Αγάπη" τους λένε τίποτα ή είναι κενές περιεχομένου; Το να διαβάσει κάποιος ένα μυθιστόρημα ή ένα ποίημα το θεωρούν κάτι ωφέλιμο ή χάσιμο χρόνου; Γνωρίζουν ίσως ότι εκτός από την τηλεόραση υπάρχει ο κινηματογράφος και το θέατρο; Ότι μουσική δεν είναι μόνο ότι κινητοποιεί τους γοφούς, αλλά και τη ψυχή; Για να μην αναφέρω και κάποια σημαντικότερα. Ότι πρέπει να ορθώνεις το ανάστημα σου μπροστά στην αδικία. Ότι πρέπει να πολεμάς όταν προσπαθούν να σε υποδουλώσουν προσβάλοντας την προσωπικότητα σου.
Έχω την σιγουριά ότι με θεωρούν ίσως και σνομπ, επειδή με τους περισσότερους δεν έχω ούτε καν τυπικές προσωπικές σχέσεις. Συνεργαζόμαστε στα πλαίσια της εταιρείας και that’s all. Είμαι άνθρωπος που αν δεν μου ταιριάζεις σαν χαρακτήρας δεν μπορώ να προσποιούμαι. Μπορεί κάποιοι να το θεωρούν ελάττωμα και ίσως να’ ναι. Τέλος πάντων. Το τραγούδι που ακολουθεί είναι κι αυτό εκτός των στενών προτύπων. Να ανάψουν λίγο τα αίματα……….

"Paradise City"
 
Το Αποτύπωσε Ο Μικρός Πρίγκιπας Στις 8:26 μ.μ. | |


10 Σχόλια:


  • at 10:00 μ.μ., Blogger ΠΡΕΖΑ TV

    Αυτο ειναι το ασχημο στο χωρο εργασιας.Δεν υπαρχουν κοινα σημεια αναφορας μεταξυ των υπαλληλων...

     
  • at 11:46 μ.μ., Blogger bluesmartoula

    Γι΄αυτό το λόγο ζήτησα να μην έχω υφισταμένους στο χώρο εργασίας μου. Επειδή έβγαινα έξω απ΄τα στενά πρότυπα... κι ησύχασα...
    δουλεύω σε θέση που ασχολείται με projects κι έχω το μυαλό μου ήρεμο.
    (Εμ. Χμ. κι άλλα κοινά???? έχω μείνει άφωνη....)

     
  • at 2:55 π.μ., Blogger Κέλλυ Μπουσουλοπουλου

    Ax σε καταλαβαινω απολυτα!Το εχω και εγω αυτο!Αλλα ειναι ασχημο ομως...πρεπει να εχουμε επαφες με τους ανθρωπους γυρω μας γιατι μπορει και να αδικησουμε καποιον!

    Κατι ασχετο το seredipity απο το εργο το εμπνευστηκες...?Ειναι πολυ αγαπημενη μου ταινια:)

     
  • at 12:58 μ.μ., Blogger πνευμα

    Πρίγκηπα μου και εγώ έτσι είμαι και ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό.
    Ο χώρος εργασίας είναι για μένα μόνο χώρος εργασίας και οι σχέσεις καθαρά επαγγελματικές. Δεν χωράει συναίσθημα εκει μέσα. Δυστυχώς...

    ΥΓ. Paradise City... εκει που πάντα ζω στα όνειρα και στα μοναχικά ταξίδια μου

     
  • at 8:12 μ.μ., Blogger Serenity

    Τέτοιοι εργασιακοί χώροι δεν εμπνέουν την προσωπική επαφή. Καλύτερα να είναι κανείς τυπικός στη δουλειά του. Καλά κάνεις, πιστεύω.

     
  • at 12:07 π.μ., Blogger Μικρός Πρίγκιπας

    Νίκο,
    Και να υπήρχαν κοινά σημεία θάβονται στον βωμό της εξέλιξης.

    Σμαρτούλα,
    Κι εμένα μ' αρέσει να δουλεύω καλύτερα μόνος, αλλά δεν γίνεται σ' αυτή την φάση τουλάχιστον.Φιλιά.

    Ανατολή,
    Μπορεί να είναι άσχημο, αλλά είναι τουλάχιστον αυθεντικό.
    Η ταινία είναι καταπληκτική και ναι ο τίτλος του blog είναι εμπνευσμένος απ' αυτή.Καλή συνέχεια στην ξενιτιά και όπως είπαμε.Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα.

    Πνεύμα,
    Νοιώθω ότι περνάς τα ίδια.Βρες την ισορροπία μέσα σου όπως πιστεύω ότι την βρήκα κι εγώ και ξεχωρίζω προσωπική ζωή και δουλειά.

    Serenity,
    Σ' ευχαριστώ.

     
  • at 5:04 μ.μ., Blogger STATLER-WALDORF

    Καλό θα κανείς να προσεχείς πάντως γιατί μπορεί να ξυπνήσεις κάποιο πρωί να κοιταχτείς στον καθρέπτη και να καταλάβεις ότι δεν διαφέρεις και πολύ από αυτούς και από μικρός πρίγκιπας να γίνεις βάτραχος….

     
  • at 6:21 μ.μ., Blogger Μικρός Πρίγκιπας

    Statler-Waldorf,
    Έχεις απόλυτο δίκιο.Αφού όμως άντεξα τόσα χρόνια,πιστεύω ότι θα γλιτώσω και τα επόμενα την μεταμόρφωση.Καλώς ήρθες.

     
  • at 1:26 π.μ., Blogger Νίνα

    εγω για να μην νιώσω μια με΄ρα σαν αλλοιωμένο ξυνισμένο γάλα, προτιμω να το βλέπω σαν εναλλαγή ρόλων. Μέσα στη δουλειά μου είμαι η δημοσιογράφος. Με το που βγαίνω έξω μεταμορφώνομαι σε Νίνα, και ξεχνάω την τύπισσα που γράφει ρεπορτάζ κι εκφωνεί ειδήσεις. Κι όλα μια χαρά =)

     
  • at 7:43 μ.μ., Blogger Μικρός Πρίγκιπας

    Νίνα,
    Αν μπορείς να το κάνεις και να μην σε κουράζει.....