Είμαι η μυρωδιά της βροχής πριν αυτή ξεσπάσει.
Είμαι η γεύση του κρύου αέρα που ταξιδεύει στο πουθενά.
Είμαι η ενσάρκωση του χρόνου που κυλά στο άπειρο σύμπαν.
Είμαι η τελευταία ανάσα του δύτη που δεν σκοπεύει να ανέβει ποτέ ξανά στην επιφάνεια.
Είμαι η διαδρομή μιας σφαίρας χωρίς στόχο.
Είμαι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.
Είμαι το γλυκό άγγιγμα μιας νιφάδας χιονιού στο ροδοκόκκινο μάγουλο ενός μικρού παιδιού.
Είμαι η τέφρα της στάχτης ενός καμένου ονείρου.
Είμαι η εύκολα αναλώσιμη λύση ενός διλλήματος.
Είμαι....... ένας μισός άνθρωπος……
