Είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι πότε θα με επισκεπτεί φέτος η μελαγχολία των γιορτών. Εδώ και μερικές ώρες στέκεται μπροστά μου και μου χαμογελά ειρωνικά. Σαν κάποιον που ξέρει ότι τον τελευταίο λόγο τον έχει αυτός. Θα στέκεται δίπλα μου μερικές ώρες ακόμα ή στην χειρότερη περίπτωση μερικές μέρες. Υπομονή λοιπόν.
Συνηθίζεται τέτοιες μέρες να κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει. Εδώ και μερικά χρόνια έχω σταματήσει να το κάνω. Ίσως επειδή κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια συνεχής περιπέτεια, που πρέπει να την ζεις χωρίς στάσεις. Υπάρχουν καλές και κακές χρονιές όπως υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Ο απολογισμός πρέπει να είναι ένας και τελικός.
Θέλω να ευχηθώ σε όλον τον κόσμο, αλλά νοιώθω ότι οι ευχές στέρεψαν. Ελπίζω μόνο να πραγματοποιηθούν αυτές που έχετε δώσει ήδη ο ένας στον άλλον.
Καλή Χρονιά με πολλή πολλή Χαρά!:-)
..όταν είσαι χαρούμενος, χρειάζεσαι κάτι ακόμα; Μπα, νομίζω ότι τότε είσαι ευτυχισμένος, ετσι δεν είναι Μικρέ Πρίγκηπα;